Historycznie udokumentowany jest przebieg trasy Żary – Żagań przez wieś Marzów (niem. Marsdorf). Stąd w dobie baroku droga najprawdopodobniej wiodła przez nieistniejąca już dziś wieś Jaszkowice (niem. Jeschkendorf), niegdysiejszą, do 1812 roku, miejscowość graniczną pomiędzy Saksonią a Śląskiem do Spalonej Papierni. W tym miejscu wówczas dokonywano przeprawy przez Czernę (niem. Tschirne) stanowiącą dopływ Bobru (niem. Bober).
Historyczny przebieg połączenia drogowego pomiędzy Żarami a Żaganiem (1812; Źródło: www.deutschefotothek.de)
Dzisiaj Żary i oddalone o 15 km Żagań łączy droga krajowa nr 12 o silnym natężeniu ruchu. Rowerzystom stanowczo odradzamy wybór tej opcji. Ponieważ brakuje bocznych dróg o paralelnym przebiegu, zalecamy obranie opisanego poniżej i oznakowanego czarnego szlaku rowerowego.
Jadąc czarnym szlakiem rowerowym wiodącym wzdłuż al. Wojska Polskiego, opuszczamy Żary. Wbrew oznakowaniu szlaku, które w odległości ok. 1 km od przejazdu kolejowego nakazuje skręcić w prawo w ul. Śląską, my trzymamy się Alei Wojska Polskiego, i trzymając się lewej strony, po 4 km dojeżdżamy do Kunic (niem. Kunzendorf). Kunice to wieś uliczna wzmiankowana już w 1208 roku, w pobliżu której na przełomie XIX i XX w. wydobywano węgiel brunatny. Neogotycki kościół wzniesiono w 1846 roku, barokowe ołtarz i ambona pochodzą z kaplicy pałacowej w Żarach. Ponadto należy wspomnieć, że do dzisiaj zachowało się kilka budynków mieszkalnych z przełomu XVIII i XIX w.
Pomiędzy Kunicami a Siodłem (Źródło: google streetview)
Łatwe do pokonania 3 km dzielą nas od Siodła (niem. Zedeln), równie szacownej wsi wielodrożnicowej (datowanej na 1260 r.). Dalsza, w całym przebiegu dobrze oznakowana, trasa do Żagania prowadzi głównie przez północne obrzeża Borów Dolnośląskich. Po przejechaniu 4,5 km dojeżdżamy do linii kolejowej Żary – Żagań. Po przekroczeniu torów kolejowych i przejechaniu 1 km docieramy do starej drogi betonowej, łączącej poligon czołgowy, ulokowany przy przebiegającej bardziej na północ drodze głównej, z dawnymi obozami jenieckimi (Stalag). Tak oto definitywnie opuściliśmy granice barokowej Saksonii i znaleźliśmy się na śląskim terytorium. Trzymamy się prawej strony i przecinamy rzekę Czerna. Po prawej stronie znajduje się już wspomniana dawna papiernia, co oznacza, że oto wjechaliśmy na trasę z doby baroku i już wkrótce naszym oczom ukażą się pierwsze zabudowania Żagania.