Historyczny trakt pocztowy, który nie został poprowadzony bezpośrednio przez Uniejów, przebiegał na południe od linii Zalew na Warcie (północny kraniec) – Wartkowice – Łęczyca. Znaczna liczba małych, wymienionych z nazwy wsi wskazuje na konieczność wyznaczenia wielu punktów orientacyjnych w tej w owych czasach trudno dostępnej okolicy. Nawet samo królewskie miasto Łęczyca z uwagi na otaczające je mokradła nie znalazło się na szlaku opisanym przez Zürnera.
Fragment polskiej mapy turystycznej z błędną lokalizacją miasta Uniejów (Homann, 1751)
A. F. Zürner wymienia miejscowości Skęczniew (jako „Skeznie“), Strachetzke-Melin nieopodal Siedlątkowa (Schelunkow), które prawdopodobnie znikło z mapy wskutek budowy zapory, Nemysłów (Nemischlow), Krępa (Grempe), Chropy (Gröpke Melin), Sworawa (Swarawa), Nowa Wieś (Novawiesch), Ujasd (Ujast), Łężnica Wlk. (Lecznice), Skromnica (Kromnicze) oraz dalej w kierunku Piątku (Piondeck) także wieś Czerników (Sirnikow). Przeprawa przez Wartę znajdowała się pomiędzy Skęczniewem a Siedlątkowem (w miejscu, gdzie dziś znajduje się zapora), natomiast przeprawa przez Ner znajdowała się pomiędzy Chropami a Sworawą lub Nową Wsią.
Aby powrócić na historyczny trakt, na rynku w Uniejowie ruszamy na południe ul. Błogosławionego Bogumiła, na rondzie skręcamy w lewo, aby po 300 m skręcić w prawo (kierunek Wola Przedmiejska). Mało uczęszczaną wiejską drogą o dobrej asfaltowej nawierzchni jedziemy po płaskim, acz urozmaiconym terenie na skraj miejscowości Szarów, aby tutaj skręcić w lewo na Kobylniki – Piotrów.
Mazowiecka nizina płaska
Muzeum Oświatowe im. Marii Konopnickiej
Za Piotrowem możemy zboczyć z drogi i udać się do Bronowa, aby obejrzeć Muzeum Marii Konopnickiej (1842 – 1910). W latach 1862 – 72 pisarka mieszkała w Bronowie, w 1784 roku jej rodzina nabyła tutaj dobra. Muzeum zostało urządzone w wybudowanym w 1902 roku przez posła Artura Dzierzbickiego dworku, który znajduje się w miejscu, gdzie stał dawny dom Konopnickich.
W Bronowie natrafiamy na lokalny, oznakowany niebieskim kolorem szlak rowerowy, którym poruszamy się w kierunku Poddębice, tak dojeżdżamy do wsi Sędowa. W Sędowie skręcamy w lewo, aby po przejechaniu 1 km skręcić w prawo na przecinającą Ner drogę do Wilkowic, gdzie warto obejrzeć drewniany kościół z poł. XVIII w.
Przecinamy drogę wojewódzką nr 703 i w Nowej Wsi powracamy na historyczny trakt Zürnera. Skręcamy lekko w lewo na nieasfaltową drogą w kierunku Piewnik Pierwszy i już po asfalcie przejeżdżamy przez wymienione przez Zürnera Ujazd, Domaniewek, Idzikowice, Woźniki, przecinamy autostradę A2, a od miejscowości Łąski przez niecałe 4 km jedziemy drogą wojewódzką nr 469 do Leźnicy Wielkiej. Przed granicą miejscowości w lewo odchodzi droga do Zalewu Leźniki.
Stary dom wiejski
Leźnica Wielka i Stanisław Szczęsny Potocki
Wieś wzmiankowa w 1357 roku posiada drewniany Kościół św. Jakuba Apostoła z pocz. XVIII w., którego wnętrze jest utrzymane w stylu późnego baroku. Nieco na uboczu można zobaczyć kaplicę z poł. XIX w. Wieś posiadała wielu prominentnych właścicieli, m. in. Stanisława Szczęsnego Potockiego (1751 – 1805).
Dalsza droga w kierunku Łęczycy wiedzie wzdłuż lotniska wojskowego we wsi Opole, gdzie odbijając w lewo ok. 150 m za przystankiem autobusowym w nieoznakową drogę asfaltową, zjeżdżamy z drogi wojewódzkiej nr 469. Po przejechaniu 1 km skręcamy w prawo i przejechawszy kolejny niecały kilometr dojeżdżamy do Skromnicy. Tutaj ponownie opuszczamy historyczny trakt i skręcając w lewo, na północ, wjeżdżamy do Skromnicy. Przez Topolę Katową dojeżdżamy do Łęczycy.