Z Głogowa do Wschowy A. F. Zürner wyznaczył dwie trasy. Podczas gdy północna najprawdopodobniej była wykorzystywana zaledwie przez kilka lat i niebawem znikła z map, południowa przetrwała dłużej i odpowiadała w przybliżeniu opisanej poniżej trasie wiodącej przez miejscowość Gola. Kto nadal chciałby poruszać się po drodze krajowej nr 12, powinien zajrzeć do Szlichtyngowej.
Rozgałęzienie trasy wyznaczonej przez Zürnera pomiędzy Żaganiem (niem. Sagan) a Wschową (niem. Fraustadt), fragment polskiej mapy turystycznej autorstwa Homanna, 1751
Mijając zamek, otoczoną przez Odrę oraz Starą Odrę wyspę katedralną, opuszczamy Głogów w kierunku północnym, aby po 3 km dojechać do miejscowości Serby (niem. Zerbau). Po dalszym kilometrze droga się rozwidla, odchodząc w lewo do Goli. W miejscu tego rozwidlenia dawniej znajdowała się stacja celna. W dalszym przebiegu droga prowadzi przez zalesiony teren, który w czasach pruskich służył celom militarnym, wykorzystywany był jako poligon i strzelnica.
Za Krzekotowem (niem. Groß Vorwerk) przekraczamy dawną granicę pomiędzy Śląskiem a Polską (dziś ta linia odpowiada granicy województwa). Po kolejnych 5 km dojeżdżamy do odnotowanego również przez Zürnera miasteczka Gola (niem. Guhlau), w którym można zobaczyć barokowy kościół z 1768 roku, drewnianą dzwonnicę oraz pochodzący również z XVIII w. wiatrak.
W odległości kolejnych 6 km w kierunku Wschowy położone jest Konradowo (niem. Kursdorf) z kościołem p.w. św. Jakuba Apostoła, którego historia sięga XVI stulecia oraz założeniem pałacowo-parkowym z końca XIX w.
Za Konradowem przecinamy linię kolejową Głogów – Leszno, a u naszych przednich kół leży już historyczna Wschowa, która w dobie saskiej pełniła funkcję „drugiej stolicy“ Polski.
Widok z drogi na Wschowę
Szlichtyngowa (niem. Schlichtingsheim)
Szlichtyngowa powstała jako osada protestanckich i śląskich emigrantów. Położone 1,5 km za granicą miasto za pozwoleniem polskiego króla Władysława IV Wazy w 1644 roku założył właściciel dóbr rycerskich Gorczyna (niem. Gurschen), Jan Jerzy Schlichting (Johann Georg von Schlichting), od którego nazwiska wywodzi się również nazwa grodu. Miasto zostało założone wokół czworobocznego rynku z regularnymi ciągami ulic. W 1793 roku Szlichtyngowa przeszła pod zwierzchnictwo Prus, w 1806 roku na 9 lat została przyłączona do Księstwa Warszawskiego.
Ratusz w Szlichtyngowej został wzniesiony w 1927 roku. Historyczny drewniany kościółek spłonął w 1995 roku, a w 2002 roku został odbudowany w podobnej formie. Zachowany jest również cmentarz żydowski znajdujący się na wschód od drogi Górzyna – Zamysłów.