Kawiarnia w Ogrodzie Saskim w Łowiczu
Do Warszawy pozostało jeszcze niespełna 100 km. Jednak za czasów Zürnera droga nie wiodła przez cel tego etapu: Sochaczew. Podróż przebiegała na południe od dzisiejszej drogi krajowej nr 2 (E 30) przez Bednary, Kęszyce, Gradów, Jeżówkę, Skotniki i Kaski do Błonia. W 1749 roku z polecenia Augusta III trakt północny, dla którego Zürner już wcześniej wyznaczył poboczne trakty, został ostatecznie przesunięty bardziej na północ. W wyniku zmiany przebiegu trasa prowadziła przez Kargową, Poznań, Kutno (tutaj mieści się jedyna zachowana do dzisiaj stacja pocztowa z doby saskiej) oraz Sochaczew do Warszawy.
Etap wiodący do Sochaczewa rowerzyści rozpoczynają na Starym Rynku, tudzież w znajdującym się nieopodal Ogrodzie Saskim. Poruszamy się zgodnie z niebieskim szlakiem rowerowym „Książęcym” i jadąc ul. 1 Maja, opuszczamy Łowicz w kierunku południowym. Przejeżdżamy przez liczne przejazdy kolejowe, aby po 7 km dojechać do Arkadii.
Park w Arkadii (zdjęcie: wikicommons, Jolanta Dyr)
Romantyczne założenie parkowe w Arkadii
Helena Radziwiłł, z domu Przeździecka, (1753–1821), żona właściciela pobliskiego Pałacu w Nieborowie, w latach 1778 do 1785 założyła romantyczny ogród utrzymany w stylu angielskim. Projekt ogrodu, zajmującego powierzchnię 15 ha, stworzyli Szymon Bogumił Zug oraz Henryk Ittar. Zastosowana koncepcja architektoniczna opierała się na połączeniu perfekcyjnie skomponowanych oraz pozostawionych w stanie naturalnym obszarów, stworzeniu urozmaiconego wyspami stawu zasilanego wodą z rzeki Łupia, Świątyni Diany w stylu klasycystycznym, rzeźb, sztucznych ruin i grot, kaplicy nagrobnej oraz innych dzieł sztuki. Z dendrologicznego punktu widzenia na uwagę zasługują rzadkie greckie gatunki drzew. Arkadię z Nieborowem łączy siedmiokilometrowa aleja lipowa.
Dalej, zgodnie z oznakowanym szlakiem rowerowym, poruszamy się przez Mysłaków do Nieborowa, gdzie dojeżdżamy po pokonaniu 7 km.
Pałac i Park w Nieborowie
Pałac w Nieborowie (zdjęcie: wikicommons, Dariusz Cierpiał)
Nazwa Nieborów odnosi się do kolejnego cennego klejnotu na trasie z Drezna do Warszawy. Dzieje Pałacu sięgają XVII w., kiedy posiadłość znajdowała się w rękach szlacheckiego rodu Nieborowskich. W 1694 roku tutejsze dobra nabył Prymas Kardynał Michał Stefan Radziejowski i architektowi Tylmanowi van Gameren zlecił wybudowanie barokowego pałacu wraz z otaczającym ogrodem. Posiadłość przechodziła z rąk do rąk, nim w 1774 roku stała się własnością Księcia Michała Hieronima Radziwiłła. Jego zasługą jest zgodne z duchem czasu wystawne wyposażenie pałacu oraz założenie obszernej biblioteki obejmującej 10000 woluminów, wśród nich unikatowe starodruki. Bogato wyposażona galeria obrazów obejmowała malarstwo holenderskie, niemieckie, włoskie i hiszpańskie, jak również portrety polskich i zagranicznych dostojników. Przed pałacem książę Radziwiłł założył ogród w stylu francuskim.
Wśród obecnie wystawianych w pałacu dzieł sztuki znajduje się portret nieślubnej córki Augusta II, Anny Orzelskiej, oraz wazy z miśnieńskiej porcelany. Warto nadmienić, że w Nieborowie realizowano zdjęcia do filmu “Akademia Pana Kleksa”.
Bolimów
Kontynuujemy podróż we wschodnim kierunku i po pokonaniu kolejnych 7 km docieramy do Bolimowa, wioski datowanej na X w., położonej nad rzeką Rawką. Mieszczą się tutaj dwa jednonawowe kościoły, w których elementy gotyku łączą się z formami i motywami włoskiego renesansu: kościół św. Anny z 1635 oraz kościół św. Trójcy z 1667 roku. Ponadto można tutaj zobaczyć drewniane domy z połowy XIX w. Na wschód od mostu nad Rawką znajdziemy cmentarz wojskowy z 1915 roku.
W wyniku działań wojennych w ramach wielkiej wojny nordyckiej, w 1702 roku, Bolimów został zniszczony przez wojska szwedzkie. W okresie Insurekcji Kościuszkowskiej pod Bolimowem doszło do walk pomiędzy jednostkami pruskimi a powstańcami. Podczas okupacji hitlerowskiej w latach 1940-42 istniało tutaj getto dla 1500 Żydów z samego Bolimowa, Łowicza, Strykowa i Łodzi. Część mieszkańców getta została deportowana do obozu koncentracyjnego w Treblince, część rozstrzelana w bolimowskim lesie. Dziś w dawnej synagodze mieści się posterunek policji.
Jedziemy przez Bolimowską Wieś, aby po 5 km dojechać do Humina. Za skrzyżowaniem po prawej stronie mijamy kolejny cmentarz wojskowy, na którym spoczywają niemieccy i rosyjscy żołnierze polegli w styczniu 1915 roku.
W Różanowie na wysokości dużego, drewnianego krzyża przydrożnego skręcamy do Kościelnej Góry i jedziemy do wsi Wikcinek. Pomiędzy Kęszycami a Jeżówką przecinamy historyczny zürnerowski trakt, jednak do samej Jeżówki nie dojeżdżamy, lecz asfaltową drogą prowadzącą przez Orłów, Emilianów i Rokotów prosto do Sochaczewa.
Linki:
www.lowiczturystyczny.eu
www.nieborow.pl
http://de.wikipedia.org/wiki/Nieborów
http://de.wikipedia.org/wiki/Arkadia
www.bolimow.pl
www.sztetl.org.pl/pl/city/bolimow